شعری از سنباد نجفی

مر گ کجاست؟

برای توکا ومانا نیستانی

نقاشان شعر

نه آنجا که چشم نمی بیندچشم راو

.قدم از قدم نمی توان برداشت

نه آنجا که شهر ،شوره زارشده از عطش و

.ازتلخی،هیچ ماری به اطرافت نمی آید

نه آنجاکه عیسی ویهودابه چهره اندو

.العازروعابر به یک کردار

نه آنجاکه رود به دره تعظیم می کند

یا جاده ها به قتل می رسند در برهوت

نه آنجا که کلاغان به هنرِ کفن کردن می نگرندو

.دستانِ آتش و دود و دعا به هواست

مرگ آنجاست

که هر که آمدظلمت را بزداید

ظلمت او را از هستی زدود

مرگ آنجاست

که هرکس آمد،شمعی روشن کند

سوزانده شد

آنجا که هرکس از حسرتِ نور

در خویش

. به آتش کشیده شد

1377سروده شده در

از کتاب مجموعه شعر ملودی منهدم

http://sanbad.blogfa.com/