مولانا وقونیه

مولانا شاعر پارسی گوی، میان ترک زبانان قونیه چه می کند؟

مولاناجلال الدین محمد بلخی پسر بهاء ولد شاعر و عارف بزرگ ایران ، درسال604 هجری قمری در شهر بلخ متولد شد.هنوز بحد رشد نرسیده بود که پدرش به علت رنجشی که از سلطان محمد خوارزمشاه پیدا کرده بود شهر و دیار خود را ترک کرد و با خاندان خود به عزم حج از بلخ مهاجرت نمود.در نیشابور به زیارت شیخ فریدالدین عطار عارف مشهور قرن هفتم شتافت جلاالدین را نیز با خود بردو شیخ آن کودک خردسال را نواخت و کتاب اسرار نامه ی خود را به او هدیه کرد.
بهالدین ولد از خراسان عزم بغداد و ازآنجا پس از سه روز اقامت در مدرسه مستنصریه عازم مکه شد و پس از برآوردن مناسک حج قصد شام کرد و مدتها در آن شهر رحل اقامت افکند واز آنجا به شهر لارنده از متصرفات فخرالدین بهرامشاه رفت و آن پادشاه در اعزاز و اکرام او کوشید و مدت هفت سال در آن شهر بماند و سر انجام به استدعای علاالدین کیقباد پادشاه سلجوقی روم ، به قونیه رفت و تا آخر عمر در آن شهر اقامت گزید و به ارشاد خلق می پرداخت تا آنکه در سال 628 به عالم باقی شتافت.
جلال الدین محمد پس از وی در حالی که بیش از 24 سال از عمرش نمی گذشت بر مسند پدر نشست و به ارشاد خلق پرداخت در این هنگام برهان الدین محقق ترمذی که از تربیت یافتگان پدرش بود به علت هجوم تاتار به خراسان و ویرانی آن بلاد به قونیه آمد و مولانا او را چون مراد و پیری راه دان برگزید و پس از فوت برهان الدین مدت پنج سال در مدرسه پدر خود به تدریس فقه و سایر علوم دین مشغول شد ...ادامه دارد