۲۹ اسفند ۱۳۸۸

بر آسود از رنج ، روی زمین




نو روز کاری به ما آدم ها ندارد، می آید، هوا دل انگیز می شود،جوانه ها سبز می شوند و بلبلان می خوانند ،ماهی ها تحم می ریزند و زمین زنده می شود .زمین به ما نو شدن را یاد می دهد، مردگان را از دل جوانه ها زنده می کند. این جشن چه با وجود و تاریخ و فرهنگ ما آمیخته است! و این آمیختگی چه زیباست! بدون این که خودمان بدانیم به دنبال دور ریختن بدی ها و کهنه ها و زشتی ها هستیم تا جا خالی شود و بتوانیم با خوبی ها جای آن را پر کنیم. این روزها همه دور هم جمع می شوند تا پیوندها و دوستی ها را نو کنند .چه رسم خوبی است که روز نخست سال نو به دیدن بزرگترها و کسانی می رویم که داغ از دست دادن عزیزانشان را در دل دارند . دید ها ، همه بازدید هم دارند و....نوروز را دوست دارم.

نوروزتان پیروز

_______________

از میان پیام ها:

فیروز:
زرتشت:"ستیز من تنها با تاریکی است ، و برای ستیز با تاریکی شمشیر به روی تاریکی نمی کشم ، فانوس می افروزم." و نوروز فانوسی است که سالهاست در برابر تاریکی ها و به ویژ ه یورش عربها روشنی بحش ایران زمین است.نوروزتان پیروز.