باغ شازده ماهان کرمانمن به اندازۀ یک ابر دلم می گیرد
وقتی از پنجره می بینم
حوری _ دختر بالغ همسایه_
پای کمیاب ترین نارون روی زمین
فقه می خواند.
_
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من وتو
برود.
سهراب سپهری
سخن ماند از ما همی یادگار/ تو با گنج دانش برابر مدار
