سفر بخیر

عکسها از البرز مرکزی نزدیکی روستای تالون بهار 84

به کجا چنین شتابان ؟

گون از نسیم پرسید

دل من گرفته زینجا

هوس سفر نداری

ز غبار این بیابان ؟

همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان ؟

به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم

سفرت به خیر !‌ اما تو دوستی خدا را

چو ازین کویر وحشت به سلامتی گذشتی

به شکوفه ها به باران

برسان سلام ما را

محمد رضا شفیعی کدکنی

به آواز قشنگ سفر بخیر گوش کنید

تقدیم به وبلاگ مهتاب شب که از عاشقان طبیعت است

سعید گرامی وقتی به وبلاگ زیبایت آمدم و عکس های گون را با یادداشت سفرت دیدم برایم چندین خاطره و مفهوم زیبا تداعی شد که برایت می گویم:
دیدار با شفیعی کدکنی:ا
سال های بعد از انقلاب فرهنگی و تعطیلی چهار ساله به دانشگاه برگشته بودم فضای دانشگاه برایم بسیار خشک و غیر قابل تحمل شده بود یکی از دوستانم از کلاس های آزاد شفیعی کدکنی در دانشگاه تهران خبر داد با اشتیاق به کلاس های او می رفتم کلاسها در یک سالن اجتماعات برگزار می شد و دانشجوها ی دانشگا هها و رشته های مختلف با علاقه مندی در سکوت به سخنانش گوش می دادند.
سال شصت وشش استاد را در تاکسی دیدم. با آن جثه ی کوچکش گوشه ی تاکسی نشسته بود با او از کلاسهایش گفتم ودر پاسخم گفت که دیگر نگذاشتند به آن کلاسها ادامه دهد و این موضوع او را رنجانیده بود. امیدوارم باز هم از نزدیک آن وجود عزیز را ملاقات کنم

دیدار با گون های به گل نشسته:ا
دو سال پیش که به تماشای طبیعت زیبای کوههای اطراف تهران رفته بودیم با دیدن گون های به گل نشسته آنجا ،منظره ای که کمتر کسی دیده است، شعر فوق در ذهنم زنده شده.

دیدار با سایت آوازهای روزانه:ا
چند ی پیش دوست شاعری برایم اس ام اسی فرستاد که به یاد ندارم چه بود با شعری گفته بود که میخواهد از اینجا برود واز من و خانواده ام خواسته بود که ما هم به فکر رفتن از ایران باشیم. فورا در پاسخش به یاد این شعر افتادم با اینکه مجموعه شعرکدکنی را داشتم به سراغ اینترنت رفتم تا شعر را با به درستی در پاسخ آن اس ام اس دهم و در جستجوی شعر به سایت جان نواز آوازهای روزانه رسیدم . دوست گرانقدرم علی که در کانادا زندگی می کند در پاسخ این شعر چنین نوشته:
ما که آمدیم خیلی کسان را پشت سر گذاشتیم که آرزوی کنده شدن از آن بیابان را داشتند ولی پایشان بسته بود .ما هنوز به همه آنها می اندیشیم و چون شکوفه و بارانی ندیدیم که سلامشان را برسانیم حسرت بارانی شدن و گل دادن کویر خودمان را در دل داریم و سودایش در سر می پروریم تا روزی از همان راهی که آمدیم باز گردیم و در زلف گیسوان همان گونهای آشنا بپیچیم


سعید عزیز ،در پاکستان کارخانجات نساجی بسیار خوب فعالیت می کنند اگر توانستی سری بزن ونحوه ی کار کردن و ماشین آلات نساجی آنها را دقت کن ووقتی به ایران برگشتی با کارخانجات نساجی اینجا مقایسه کن می بینی که به نتایج شگفت انگیزی می رسی.
سفرت خوش