دوهمسایه ی قدیمی

نزدیک ظهربود وارد بازار سرپوشیده ی تفت شدیم شاید سومین مغازه دو همسایه کنار هم بودند. این مرد پیر به شدت مشغول نجاری بود.بسیار با سرعت و مهارت کار می کرد.مغازه ی نجاری خیلی به هم ریخته بود .شاید دیگر توان مرتب کردن آن را نداشت ویا شاید در این بی نظمی ،نظمی بود که ما تشخیص نمی دادیم.اصلا توجهی به ما نشان نمی داد.

این کوزه ی آب بین دیوار همسایه ها بود .رفتم دستی بهش زدم دیدم خنکه به بچا ها گفتم توش آب خنکه !این کوزه خنکش کرده همسایه نجاره اومد گفت :بخورید .نگاهی به انداختم و لبخندی زدم .گفتم مرسی تشنه مون نیست.لیوان همراهمون نبود و لیوانی که با نخ بهش بسته بودن هم تمیز نبود .فورا موضوع را فهمید رفت لیوان خودش رو که از اون لیوان کم نداشت آورد .من از اون آب خوردم بوی خاک می داد .ولی بچه ها متعجبانه نگاهم کردند

ما دوباره مشغول تماشای کار نجار شدیم این همسایه مغازه شو بست و رفت دوچرخه شو بگیره دید من دارم از او سئوال می کنم اجازه می دی ازت عکس بگیریم.بگذریم که یکی گرفته بودیم.ولی گوشهایش نمی شنید حتی بلند هم فریاد زدم باز هم متوجه حرفم نشد .همسایه اش آمد و دستش گرفت از جاش بلندش کرد (یعنی با عمل با او حرف می زد می دونست گوشهای او توانایی شنواییشان را از دست داده اند)و به ما گفت:حالا
گفت: حالا عکس بگیرید

پیرمرد باید دستش به جایی بود تا بتواند سر پا بایستدو دوچرخه ی همسایه قدیمش را چسبید و همسایه هم با دستش نگهش داشت صدای اذان بلند شد حالا فهمیدم چرا همسایه اولی سوار بر دوچرخه رفت و مرد نجار که رفتن اورا متوجه شد ظرف یک دقیقه سریعا در مغازه را بست و دوچرخه ی قدیمیش را که دیگر قادر نبود سوار شود برداشت و رفت .حتما به عنوان عصای چرخدار از دوچرخه اش استفاده می کند حتما گاهی خریدو با دوچرخه حمل هم می کند

سر یک چشم به هم زدن بازار تعطیل شد ما هم ظاهرا دیر رسیده بودیم مجبور شدیم برگردیم سر بازار یک مغاز ه لوکس لوازم کیش می فرخت باز بود صاحبش پسر جوونی با لباس تنگ و مو ههای ژل دم در مغازه ایستاده بود و خیابونو نگاه می کرد.

این تابلو تو ویترین ش بود

عکسها از سالار