درس انگلیسی

اون زمان که ما رفتیم دبیرستان، کلاس هفتم که بودیم
همکلاسیهای ما همه لات و لوت و خِت و خِراب بودن. مثلا ده پونزه نفری ، دوهفته ای می رفتن مشهدو یه قرون خرج نمی کردن.همش با چاقو کشی و گردن کلفتی می گذروندن.
اون موقع کسی انگلیسی بلد نبود.حق حضور در جلسه بیست و پنج صدم نمره داشت..یعنی اگر می رفتی سر جلسه بیست و پنج صدم بهت نمره می دادن.همه هم یک! یک ونیم! می گرفتن.کسی انگلیسی بلد نبود تازه اگر هم کسی می خواست یاد بگیره بقیه مسخره ش می کردن و بهش می گفتن :برو بابا سوسول!! ا

.معلمه هم درس می داد و نمی داد، می گذروند .

اگر کسی انگلیسی 12 می گرفت خبرش تو شهرمثل توپ می ترکید
بچه ها هم همه هیکلا بزرگ!ا
مجتبی سلیمانی گردن کلفت و چاقو کش بود سر یکی از امتحانا یکیو آورد جفت خودش .بهش گفت که باید به من برسونی!ا
:سر جلسه امتحان آقای نور محمدی خدا بیامرز بلند گفت بنویسید
This --is-- a--- book

: تقلب رسان هم با صدایی از ته گلو گفت

T---H---I---S ـ بَنویس
:مجتبی سلیمانی هم با صدایی از ته گلو(ولی بلند) جوری که کسی نشنونه با قلدری گفت
ـ «تی » چه جـورَه !!؟؟

______
:سیاوش

نازم به خرابات كه اهلش اهل است

گر نيك نظر كني بدش هم سهل است

از مدرسه نامد به برون يكي اهل دلي

ويران شود اين خرابه دارالجهل است

_____

صحنه ای از فیلم قیصر در خور موضوع

:این عکس هم برای سند باد اضافه می شود که نوشته
. من یادم افتاد وقتی دبیرستان بودیم همش در حال حمل جنازه و مراسم تدفین بودیم

.یادی هم از بهروز وثوقی و فیلم قیصربه کارگردانی مسعود کیمیایی شد

يكي از اتفاقات مهم در حضور هنري وثوقي در سالهاي اخير جايزه اي است كه داوران جشنواره لس آنجلس در سال 1979 به عباس كيارستمي اهدا كردند و او نيز تقديم وثوقي كرد.