تهران
- حیاتمیرجلال الدین کزازی گفت: "سعدی "فرزانه ای است اندرزگر که می کوشد در سروده های اندرزین خود شیوه درست زندگی و آیین زیستن را به خوانندگان و خواستاران بیاموزد.
میرجلال الدین کزازی چهره ماندگار ادبیات فارسی ضمن بیان مطلب فوق افزود: بنیادی ترین ویژگی شعر"سعدی" روایی، روشی و بی پیرایگی آن است،"سعدی" بدان سان شعرمی سراید که گویی با دوستان یک دل سخن می گوید اما ازسوی دیگر، بدان شیوه سخن گفتن کاری بسیار دشوار است چرا که آنچنان پخته ، پرورده و استوار شعر می سراید که کمتر کسی می تواند به این آفرینش ادبی دست یابد.
کزازی ادامه داد: ویژگی بنیادین یادگارهای "سعدی" آن است که وی کما بیش درهمه زمینه ها و گونه های شعر فارسی چون غزل، مثنوی و نثرآهنگین، استادانه سخن گفته است و تنها زمینه ای که "سعدی" به آن نپرداخته "حماسه" است زیرا می دانسته اگر به آن بپردازد درآن ناکام خواهد ماند.
این پژوهشگر اضافه کرد: اگر"سعدی" "حماسه" می سراید دراین گونه ادبی ناکام می ماند چرا که وی در یکی از باب های بوستان خود کوشیده است طبعی در"حماسه سرایی" بیازماید، اما سروده او نه تنها رزمی، حماسی و پهلوانانه نشده است بلکه همچنان رانشی (غنایی) مانده است.
وی درباره جایگاه شعر"سعدی" درادبیات فارسی، افزود: "سعدی" بی گمان یکی ازاستادان بی چند و چون در پهنه ادب فارسی است و یکی ازسخنوران سترگ ایران است که آوازه جهانی یافته است و جهانیان ایران، ادب و فرهنگ آن را به پاس وی می شناسند.
کزازی ادامه داد: از سوی دیگر"سعدی" فرزانه ای است اندرزگر که می کوشد درسروده های اندرزین خود مانند"بوستان و گلستان" شیوه درست زندگی و آیین زیستن را به خوانندگان و خواستاران بیاموزد به همین دلیل می گویم "سعدی" فرزانه ای آموزگار است و یگانه روزگار.
این نویسنده گفت: "سعدی" هنگامی که درسخره پیری پند آموز برما آشکار می شود همان "سعدی" شیرین سخن است و آن طور که خود گفته است "آنچنان شیرین سخن می گوید که از انبوهی مگسان به ستوه می آید" چرا که مگس همواره به دنبال شیرینی است.
وی ادامه داد: منظورازمگس در شعر"سعدی" که بارها نیز به کار برده شده است مگس نحل یا زنبور عسل است.
